2.3.2 Επιλογή της Δικτυακής Τοπολογίας    (Περιεχόμενα)

Η δικτυακή τοπολογία προσδιορίζει τη λογική και την φυσική διάταξη των τμημάτων του δικτύου. Παρακάτω παρατίθενται οι βασικοί τύποι δικτυακών τοπολογιών. Στο επόμενο κεφάλαιο θα μιλήσουμε με περισσότερες λεπτομέρειες για τα θέματα που εμπλέκονται κατά την επιλογή μιας δικτυακής τοπολογίας.

• Star (Αστέρα): Στην τοπολογία αυτή, όλοι οι κόμβοι συνδέονται διαμέσου ενός κεντρικού κόμβου.
• Ring (Δακτύλιος): Στην τοπολογία αυτή, όλοι οι κόμβοι είναι συνδεδεμένοι σε έναν λογικό ή φυσικό κύκλο.
• Tree (Δένδρο): Στην τοπολογία αυτή υπάρχει μόνο ένα μονοπάτι μεταξύ των κόμβων.
• Mesh (Πλέγμα): Σε αυτή την τοπολογία, όλοι οι κόμβοι συνδέονται απευθείας μεταξύ τους, αλλά δεν είναι απαραίτητο να αλληλοσυνδέονται όλοι οι κόμβοι.

Η επιλογή μιας συγκεκριμένης τοπολογίας, εξαρτάται από έναν αριθμό παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων που υπάρχουν σε πρωτόκολλα και σε τεχνολογία.

2.3.3 Στρατηγικές δρομολόγησης    (Περιεχόμενα)

Η δρομολόγηση της κυκλοφορίας σε ένα δίκτυο καθορίζεται από έναν αριθμό τεχνικών δρομολόγησης (routing schemes). Οι τεχνικές αυτές συνοψίζονται παρακάτω:

Οι τεχνικές δρομολόγησης, ένα μονοπάτι μεταξύ κόμβων, πολλαπλά μονοπάτια μεταξύ κόμβων, δρομολόγηση μέσω του ελάχιστου αριθμού ενδιαμέσων κόμβων και τυχαία δρομολόγηση, δε χρειάζονται περαιτέρω ανάλυση.

Σταθερή δρομολόγηση, σημαίνει ότι η δρομολόγηση της δικτυακής κυκλοφορίας γίνεται μέσω προκαθορισμένων και αμετάβλητων μονοπατιών, ανεξάρτητα από τις συνθήκες του δικτύου (π.χ. συνωστισμός της κυκλοφορίας σε κάποιους κόμβους, βλάβες καναλιών, κλπ).

Αντιθέτως, η δυναμική δρομολόγηση μεταβάλλει τα μονοπάτια δρομολόγησης, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες κάτω από τις οποίες βρίσκεται εκείνη τη στιγμή το δίκτυο.

Η δρομολόγηση ελάχιστης απόστασης, χρησιμοποιείται για τη δρομολόγηση της κυκλοφορίας μέσω του συντομότερου μονοπατιού.

Η διχαλωτή δρομολόγηση, διασπά την κυκλοφορία σε δύο ή περισσότερα ρεύματα τα οποία μπορεί να δρομολογηθούν από διαφορετικά μονοπάτια διαμέσου του δικτύου. Αντιθέτως, η μη-διχαλωτή δρομολόγηση, απαιτεί όλη η κυκλοφορία που προέρχεται από μια πηγή να δρομολογείται μέσω του ίδιου μονοπατιού.

Το ποια από τις παραπάνω τεχνικές θα χρησιμοποιηθεί, εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά των συσκευών και της τεχνολογίας που θα χρησιμοποιηθεί στο δίκτυο.

2.3.4 Σχεδίαση δικτύων και προσομοίωση - Χρησιμότητα των πακέτων προσομοίωσης στη σχεδίαση    (Περιεχόμενα)

Η προσομοίωση αποτελεί μια συχνή μέθοδος σχεδίασης δικτύων υπολογιστών. Η τελευταία χρησιμοποιείται συνήθως, όταν ένα σχεδιαζόμενο δικτυακό μοντέλο δε μπορεί να εκφραστεί με έναν αναλυτικό τρόπο, ώστε να μπορεί να επιλυθεί εύκολα και / ή με ακρίβεια. Τις περισσότερες φορές, ένα εργαλείο προσομοίωσης χρησιμοποιείται για την κατασκευή μιας απλοποιημένης αναπαράστασης του δικτύου. Στη συνέχεια εκτελούνται πειράματα για να διαπιστωθεί πως θα αποδώσει η υποψήφια δικτυακή δομή σε μεταβαλλόμενες συνθήκες ροής της κυκλοφορίας, της πιθανότητας των λαθών στο κανάλι, της βλάβης ενός δικτυακού κόμβου και πολλών άλλων παραμέτρων. Γενικά, οι μέθοδοι προσομοίωσης είναι χρονοβόροι και καταναλώνουν αρκετούς πόρους από το σύστημα.

Ωστόσο, τα πακέτα προσομοίωσης είναι πολύ χρήσιμα στην εξέταση της απόδοσης ενός συστήματος κάτω από μεταβαλλόμενες συνθήκες, έτσι ώστε να ελέγχεται η ευρωστία της σχεδίασης. Υπάρχουν αρκετά πακέτα λογισμικού διαθέσιμα στο εμπόριο, τα οποία έχουν σχεδιαστεί αποκλειστικά για τη μοντελοποίηση και την προσομοίωση συστημάτων. Τρία από τα πιο γνωστά πακέτα προσομοίωσης σήμερα είναι:

• OPNET
• SIMSCRIPT
• GPSS