Οι γέφυρες λειτουργούν στο επίπεδο διασύνδεσης δεδομένων του OSI μοντέλου. Συνδέουν τμήματα του δικτύου τα οποία χρησιμοποιούν το ίδιο πρωτόκολλο επικοινωνίας. Χωρίζουν ένα υπερφορτωμένο δίκτυο σε μικρότερα τμήματα.
Παρακάτω βλέπουμε τη θέση μιας γέφυρας στο OSI μοντέλο.
Σε αντίθεση με τους επαναλήπτες, οι γέφυρες ξεχωρίζουν και μεταδίδουν το σήμα μόνο στο τμήμα στο οποίο βρίσκεται ο παραλήπτης του. Έτσι βοηθάνε στη ρύθμιση της κυκλοφορίας και στην απομόνωση προβλημάτων.
Στο παρακάτω σχήμα βλέπουμε τη θέση της γέφυρας στο δίκτυο
Όταν ένα πακέτο φτάσει στη γέφυρα, αυτή ενισχύει το σήμα και ταυτόχρονα ελέγχει τη διεύθυνση προορισμού. Το νέο αντίγραφο του σήματος μεταδίδεται μόνο στο τμήμα στο οποίο βρίσκεται η διεύθυνση αυτή.
Στο παρακάτω σχήμα βλέπουμε τη μεταφορά ενός πακέτου από τον κόμβο Α στον D και από τον A στον G αντίστοιχα.
Με την εισαγωγή του πακέτου, διαβάζεται η διεύθυνση προορισμού που υπάρχει σε αυτό και στη συνέχεια συγκρίνεται με έναν πίνακα που περιέχει τις διευθύνσεις όλων των τερματικών που βρίσκονται σε όλα τα τμήματα του δικτύου. Όταν βρεθεί ο σταθμός προορισμού, τότε η γέφυρα προσδιορίζει σε ποιο τμήμα βρίσκεται και αποστέλλει το πακέτο μόνο σε αυτό.
Ανάλογα με το τον τρόπο δημιουργίας του πίνακα διευθύνσεων, οι γέφυρες χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:
Μια απλή γέφυρα συνδέει δύο τμήματα και περιέχει έναν πίνακα με τις διευθύνσεις όλων των τερματικών σταθμών που βρίσκονται σε κάθε τμήμα. Μεγάλο της μειονέκτημα αποτελεί ότι οι διευθύνσεις πρέπει να εισαχθούν χειροκίνητα πριν από τη χρήση της γέφυρας. Όποτε εισάγεται ένας νέος σταθμός στο δίκτυο, ο πίνακας πρέπει να τροποποιηθεί, ενώ αν κάποιος σταθμός βγει από το δίκτυο, η διεύθυνσή του πρέπει να σβηστεί από τον πίνακα.
Οι γέφυρες αυτού του τύπου διαβάζουν τον πίνακα διευθύνσεων των σταθμών από μόνες τους.
Αρχικά ο πίνακας διευθύνσεων είναι άδειος. Με την εμφάνιση ενός πακέτου, η γέφυρα διαβάζει τη διεύθυνση αποστολής και προορισμού. Αν δεν την αναγνωρίσει, στέλνει το πακέτο σε όλους τους σταθμούς και στα δύο τμήματα. Η διεύθυνση αποστολής χρησιμοποιείται για τη δημιουργία του πίνακα. Η γέφυρα βρίσκει σε ποιο τμήμα ανήκει η διεύθυνση και τη συσχετίζει με αυτό.
Με την εκπομπή του πρώτου πακέτου από κάθε σταθμό, η γέφυρα μαθαίνει ποιο τμήμα συσχετίζεται με το σταθμό αυτό. Σταδιακά, η γέφυρα αποκτάει έναν πλήρη πίνακα διευθύνσεων στη μνήμη της.
Μια τέτοια γέφυρα ενημερώνεται από μόνη της.
Λόγω της λογικής που απαιτείται να έχει μία τέτοια γέφυρα, το κόστος της είναι μεγαλύτερο από αυτό της απλής γέφυρας. Οι ευκολίες που προσφέρει όμως σε σχέση με το κόστος είναι μεγάλες. Για το λόγω αυτό οι γέφυρες του τύπου αυτού προτιμούνται σε πολλές εφαρμογές.
Οι γέφυρες αυτές μπορεί να είναι είτε learning είτε simple και χρησιμεύουν για τη διασύνδεση περισσότερων από δύο τμημάτων του ίδιου τύπου.