3 Το μοντέλο διαχείρισης ISO

Το μοντέλο αυτό χωρίζει τη διαχείριση σε 5 τομείς.

3.1 Διαχείριση Απόδοσης

Ο στόχος της υπηρεσίας αυτής είναι η μέτρηση των παραγόντων που επηρεάζουν την απόδοση του δικτύου έτσι ώστε να παραμείνει σε αποδεκτά επίπεδα η απόδοση του διαδικτύου. Παραδείγματα μεταβλητών είναι η ρυθμοαπόδοση (throughput), ο χρόνος απόκρισης των χρηστών και η αξιοποίηση της διαθέσιμης γραμμής. Η διαδικασία εκτελείται σε τρία βήματα

Οι οντότητες διαχείρισης παρακολουθούν τις μεταβλητές απόδοσης έτσι ώστε όταν ένα όριο ξεπεραστεί, δημιουργείται συναγερμός και αποστέλλεται στο σύστημα διαχείρισης του δικτύου.

Ο κύριος σκοπός είναι το σύστημα να ανταποκρίνεται μόνο του και να στέλνεται το ανάλογο μήνυμα όταν η απόδοσή του μειωθεί.

3.2 Διαχείριση σύνθεσης

Ο ρόλος της είναι να ελέγχει τη σύνθεση του δικτύου και του συστήματος ώστε να μπορεί να διαχειρίζεται τις επιδράσεις τις λειτουργίας του δικτύου στις διάφορες εκδόσεις υλικού και λογισμικού.

Η κάθε συσκευή έχει πληροφορίες έκδοσης (π.χ. TCP/IP V2.0). Οι πληροφορίες αυτές αποθηκεύονται σε βάση δεδομένων. Όταν προκύψει πρόβλημα, η βάση αυτή αναζητείται για στοιχεία που μπορούν να βοηθήσουν στην επίλυσή του.

3.3 Διαχείριση Λογαριασμών

Σκοπός είναι η μέτρηση των παραμέτρων αξιοποίησης του δικτύου, έτσι ώστε οι ατομικές ή ομαδικές χρήσεις τους να ρυθμίζονται κατάλληλα. Η διαδικασία εκτελείται σε δύο βήματα.

Ø Μετριέται η αξιοποίηση των πόρων.

Ø Αναλύονται τα αποτελέσματα.

3.4 Διαχείριση λαθών

Σκοπός του είναι η ανίχνευση, καταγραφή, γνωστοποίηση και αυτόματη διόρθωση των λαθών. Επειδή τα λάθη μπορούν να «κλείσουν» το δίκτυο η να μειώσουν την απόδοσή του, το τμήμα αυτό είναι το πιο εφαρμοσμένο τμήμα ενός δικτύου ISO.

Το πρόβλημα πρέπει να απομονωθεί και στη συνέχεια να επιλυθεί. Η λύση ελέγχεται σε όλα τα υποσυστήματα του δικτύου. Η ανίχνευση και η λύση καταγράφονται.

3.5 Διαχείριση Ασφάλειας

Ο σκοπός της διαχείρισης ασφαλείας είναι να ελέγχει την πρόσβαση στο δίκτυο έτσι ώστε να μην μπορεί αυτό να φθαρεί, ηθελημένα ή τυχαία και να μην έχουν πρόσβαση σε ευαίσθητες πληροφορίες άτομα που δεν πρέπει. Ένα υποσύστημα διαχείρισης ασφαλείας μπορεί να ελέγχει τους χρήστες που εισέρχονται σε ένα πόρο του δικτύου, και να αρνείται την πρόσβαση σε αυτούς που δεν έχουν τους ανάλογους κωδικούς.

Τα υποσυστήματα αυτά λειτουργούν χωρίζουν τους πόρους του δικτύου σε εξουσιοδοτημένους και μη εξουσιοδοτημένους. Τα υποσυστήματα ασφαλείας προσδιορίζουν τα ευαίσθητα δεδομένα του δικτύου και καθορίζουν την αντιστοίχισή τους στις ομάδες χρηστών. Επίσης ελέγχουν τα σημεία πρόσβασης σε ευαίσθητους πόρους και καταγράφουν την παράνομη είσοδο σε αυτούς.