2 Asymmetric DSL (ADSL)

Στην ADSL χρησιμοποιείται περισσότερο εύρος ζώνης για την μετάδοση δεδομένων από το κέντρο προς το συνδρομητή (downstream) από ότι από το συνδρομητή προς το κέντρο (upstream). Αυτό την καθιστά ιδανική για internet /intranet surfing, video on demand και απομακρυσμένη πρόσβαση σε LAN, όπου οι χρήστες συνήθως λαμβάνουν περισσότερα δεδομένα από όσα στέλνουν.

Στην ADSL ο ρυθμός μετάδοσης προς το συνδρομητή είναι 6 Mbps ενώ η αμφίδρομη μετάδοση είναι 640 Kbps. Η πρόσβαση δηλαδή είναι μέχρι και 50 φορές μεγαλύτερη χρησιμοποιώντας την ήδη υπάρχουσα καλωδίωση.

2.1 Δυνατότητες της ADSL

Ένα ADSL κύκλωμα συνδέει ένα ADSL modem σε κάθε πλευρά μιας τηλεφωνικής γραμμής, και δημιουργεί 3 επικοινωνιακά κανάλια, ένα υψηλής ταχύτητας  προς το συνδρομητή (downstream), ένα μεσαίας ταχύτητας για αμφίδρομη επικοινωνία και ένα βασικό τηλεπικοινωνιακό κανάλι. Το κανάλι αυτό χωρίζεται από το ψηφιακό modem με φίλτρα, έτσι ώστε ακόμη και αν το ADSL αποτύχει, να μην διακοπεί η τηλεφωνική επικοινωνία. Το υψηλής ταχύτητας κανάλι έχει ρυθμό μετάδοσης από 1,5 ως 6,1 Mbps και το διπλής μετάδοσης από 16 ως 640 Kbps το κάθε κανάλι. Τα ADSL modems μπορούν να υποστηρίξουν ΑΤΜ με διάφορους ρυθμούς μετάδοσης, καθώς και πρωτόκολλα IP.

Ο ρυθμός μετάδοσης δεδομένων προς το συνδρομητή, καθορίζεται από παράγοντες όπως το μήκος της γραμμής, η έκταση του σύρματος, κ.λ.π. Οι απώλειες της γραμμής αυξάνονται με το μήκος της και τη συχνότητα, ενώ μειώνονται με τη διάμετρο.

2.2 Τεχνολογία ADSL

Οι μεγάλου μήκους τηλεφωνικές γραμμές αμβλύνουν το σήμα του 1 Mhz περίπου κατά 90 Db, αναγκάζοντας έτσι τα αναλογικά τμήματα των ADSL modems να δουλεύουν πολύ σκληρότερα για να διατηρήσουν μεγάλο εύρος ζώνης, ξεχωριστά κανάλια και χαμηλό θόρυβο.

Για τη δημιουργία πολλών καναλιών, τα ADSL modems μοιράζουν το εύρος ζώνης της τηλεφωνικής γραμμής είτε με FDM (frequency division multiplexing) είτε με echo cancellation.

Η FDM ορίζει μία περιοχή συχνοτήτων για μετάδοση από τον συνδρομητή προς το κέντρο (upstream) και μία για μετάδοση από το κέντρο προς το συνδρομητή (downstream). Στη συνέχεια κανάλι που έχει οριστεί για downstream χωρίζεται σε πολλά υψηλών και χαμηλών ταχυτήτων κανάλια χρησιμοποιώντας την TDM (time division multiplexing). Το upstream κανάλι πολυπλέκεται σε αντίστοιχα χαμηλών ταχυτήτων κανάλια.

Το echo cancellation επιτρέπει στο upstream κανάλι να επικαλύπτεται με το downstream και να χωρίζονται από το τοπικό echo cancellation, τεχνική που χρησιμοποιείται ήδη σε V.32 και V.34 modems.

Ένα ADSL modem οργανώνει το συνολικό ρεύμα δεδομένων που δημιουργείται από την πολυπλεξία των downstream καναλιών, των διπλής κατεύθυνσης καναλιών και των καναλιών συντήρηση σε blocks, ενώ παράλληλα προσθέτει έναν κώδικα διόρθωσης λαθών στο καθένα. Ο παραλήπτης στη συνέχεια διορθώνει τα λάθη που προκύπτουν κατά τη μετάδοση, μέχρι τα όρια που καθορίζονται από τον παραπάνω κώδικα και το μήκος του block.

2.3 Διαχωρισμός του σήματος

Δύο πρότυπα υπάρχουν αυτή τη στιγή για την ADSL: το διακριτό πολυτονικό σύστημα (discrete multitone-DMT) και το μη μεταφορικό σύστημα ευρύτητας σήματος /φάσης (carrierless amplitude/phase system- CAP).
To CAP λειτουργεί χωρίζοντας την τηλεφωνική γραμμή σε τρεις διαφορετικές ζώνες: οι φωνητικές κλήσεις χρησιμοποιούν τη ζώνη από 0 ως 4 Khz. Το κανάλι που είναι αντίθετο στο ρεύμα (upstream-δηλαδή το κανάλι από το χρήστη προς τον εξυπηρετητή) χρησιμοποιεί τη ζώνη από 25 ως 160 KHz. Το κανάλι που είναι προς το ρεύμα (downstream- από τον εξυπηρετητή στο χρήστη) ξεκινάει από τα 240 KHz και μπορεί να φτάσει ως 1.5 MΗz.
Το σύστημα αυτό φαίνεται στο παρακάτω σχήμα:

Στο σύστημα DMT γίνεται επίσης διαχωρισμός του σήματος σε κανάλια, αλλά σε αντίθεση με το CAP, τα δεδομένα χωρίζονται σε 247 κανάλια των 4 Khz. Το κάθε κανάλι παρακολουθείται και αν η ποιότητα μετάδοσης είναι μειωμένη, τότε το σήμα αποστέλλεται σε άλλο κανάλι.
Στο σύστημα αυτό γίνεται διαρκής αλλαγή καναλιών έτσι ώστε να επιτευχθεί η καλύτερη δυνατή απόδοση. Επίσης μερικά από τα χαμηλής συχνότητας κανάλια (περίπου των 8 KHz) χρησιμοποιούνται ως κανάλια διπλής κατεύθυνσης, τόσο για ανοδικές (upstream) όσο και για καθοδικές (downstream) πληροφορίες.

2.4 Εξοπλισμός ADSL

2.4.1 Πολυπλέκτης Πρόσβασης DSL (DSL Access Multiplexer-DSLAM)

Για την ADSL χρησιμοποιείται εξοπλισμός τόσο στο χώρο του πελάτη όσο και του παροχέα. Στο χώρο του πελάτη υπάρχει ένας πομποαποδέκτης ενώ ο παροχέας έχει έναν πολυπλέκτη πρόσβασης DSL (DSL Access Multiplexer- DSLAM).
Ο πομποαποδέκτης χρησιμεύει για τη σύνδεση του υπολογιστή του πελάτη στο DSL δίκτυο. Συνήθως για τη σύνδεση χρησιμοποιείται USB ή 10 base-T Ethernet. Επίσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν δρομολογητές, διακόπτες ή άλλες συσκευές δικτύου.
Ο βασικότερος εξοπλισμός της DSL είναι το DSLAM, το οποίο δέχεται συνδέσεις από πολλούς πελάτες και τις συνδυάζει σε μια υψηλής χωρητικότητας σύνδεση στο Διαδίκτυο. Τα DSLAM μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες όπως δρομολόγηση, και δυναμική παραχώρηση διεύθυνσης ΙP

2.4.2 Δρομολογητές Πρόσβασης DSL (DSL Access Routers-DSLAR)