Θα ξεκινήσουμε το
τμήμα αυτό με μια επισκόπηση μερικών από τις συνηθέστερες συσκευές που
χρησιμοποιούνται ως δικτυακοί κόμβοι[4].
·
Γέφυρες,
Δρομολογητές: οι συσκευές
αυτές, περιγράφθηκαν στο τμήμα 1.6 του πρώτου κεφαλαίου.
·
Συγκεντρωτές
(concentrators): οι συγκεντρωτές επιτρέπουν σε πολλές συσκευές να
μοιράζονται δυναμικά ένα μικρό αριθμό από επικοινωνιακά κανάλια. Οι
συγκεντρωτές αποκαλούνται συνήθως και MAUs (από το Multiple Access Units).
·
Digital Service Units (DSUs) και Channel Service Units (CSUs): Αυτές οι συσκευές χρησιμοποιούνται για τη
σύνδεση ψηφιακών συσκευών σε ψηφιακά κυκλώματα.
·
Πύλες (gateways): οι πύλες χρησιμοποιούνται για τη σύνδεση συσκευών που χρησιμοποιούν
διαφορετικά επικοινωνιακά πρωτόκολλα, χρησιμοποιώντας τεχνικές μετατροπής
πρωτοκόλλων.
·
Hubs: οι συσκευές αυτές είναι πολύ απλές στη λειτουργία
του και χρησιμοποιούνται για τη διασύνδεση σταθμών εργασίας και διάφορων άλλων
συσκευών.
·
Modems - Χρησιμοποιούνται για τη σύνδεση ψηφιακών συσκευών
σε αναλογικά κυκλώματα (είναι η αντίθετη περίπτωση από τα DSUs και τα CSUs).
·
Πολυπλέκτες: οι πολυπλέκτες (αλλιώς γνωστοί και ως MUXs από το MUltipleXers)
επιτρέπουν σε πολλές συσκευές να χρησιμοποιούν το κανάλι ταυτόχρονα, μειώνοντας
έτσι την ανάγκη ύπαρξης πολλών γραμμών και άρα το κόστος. Γενικά, οι
πολυπλέκτες δεν απαιτούν οι συνδεδεμένες συσκευές να υποστηρίζουν τα ίδια
πρωτόκολλα επικοινωνίας.
·
Μεταγωγείς
(switches): Αυτές οι συσκευές μπορούν να δρομολογήσουν την
κυκλοφορία σε συγκεκριμένους προορισμούς. Οι δύο πιο συνηθισμένοι τύποι είναι
οι μεταγωγείς κυκλώματος (circuit switches) και οι μεταγωγείς πακέτου (packet switches).
Η επιλογή ενός
συγκεκριμένου τύπου συσκευής εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Σ’ αυτούς
περιλαμβάνονται το κόστος των δικτυακών κόμβων και οι απαιτήσεις που έχουν
καθοριστεί για τη συμβατότητα σε πρωτόκολλα επικοινωνίας και για τη
λειτουργικότητα του δικτύου.
Η επιλογή των
τύπων των δικτυακών κόμβων επηρεάζει ελάχιστα την τοπολογία του δικτύου.
Ωστόσο, οι θέσεις στις οποίες θα τοποθετηθούν οι κόμβοι μέσα στο δίκτυο
επηρεάζει την τοπολογία του κατά πολύ. Συνήθως, οι κόμβοι τοποθετούνται κοντά
σε μεγάλες πηγές και προορισμούς της δικτυακής κυκλοφορίας. Όμως, αυτό δεν
ισχύει πάντοτε, καθώς μερικές φορές η διαδικασία της τοποθέτησης των δικτυακών
κόμβων βασίζεται σε επιχειρησιακές και σε λειτουργικές απαιτήσεις, οι οποίες
δεν είναι απαραίτητο ότι σχετίζονται με τη ροή της κυκλοφορίας. Αν οι θέσεις
των δικτυακών κόμβων μέσα στο δίκτυο θεωρούνται ως δεδομένες και
αμετάβλητες, τότε οι αποφάσεις για την τοποθέτηση των δικτυακών κόμβων
είναι σχετικά εύκολες.
Από την άλλη, σε
μερικές περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί από το σχεδιαστή του δικτύου να
προτείνει τη βέλτιστη τοποθέτηση των δικτυακών κόμβων. Για το σκοπό αυτό
χρησιμοποιούνται διάφοροι αλγόριθμοι τοποθέτησης. Ένα παράδειγμα ενός
τέτοιου αλγορίθμου είναι ο αλγόριθμος του κέντρου μάζας (Center Of Mass algorithm - COM), ο οποίος προτείνει υποψήφιες τοποθετήσεις κόμβων, βασιζόμενος σε ζητήματα
κόστους και κυκλοφοριακής ροής. Ένα από τα μειονεκτήματα του αλγορίθμου αυτού
είναι ότι μπορεί να προτείνει θέσεις σε περιοχές που είναι ανέφικτες, ή που δεν
είναι πρακτικές.
Άπαξ και
προσδιοριστούν οι θέσεις των κόμβων και η τοπολογία του δικτύου, μπορεί να
εκτιμηθεί και το μέγεθος της δικτυακής κυκλοφορίας που θα διαπερνά τον κόμβο.
Αυτή η εκτίμηση χρειάζεται για τον καθορισμό των δυνατοτήτων του δικτυακού
κόμβου, το οποίο ονομάζεται node sizing. Η μέτρηση της χωρητικότητας ενός κόμβου είναι
συνήθως δυσκολότερη από τη μέτρηση της χωρητικότητας μιας ζεύξης. Ανάλογα με
τον τύπο της συσκευής, η χωρητικότητά της εξαρτάται, μεταξύ άλλων, από την
ταχύτητα της κεντρικής μονάδας επεξεργασίας, από την ποσότητα της κύριας
μνήμης, από τα χρησιμοποιούμενα επικοινωνιακά πρωτόκολλα και από την απόδοση
που παρουσιάζει το λογισμικό που λειτουργεί επάνω στον κόμβο. Ακόμη, η
χωρητικότητα ενός κόμβου μπορεί να αντανακλά και περιορισμούς στον τύπο, στην
ποσότητα και στη μίξη της κυκλοφορίας η οποία μπορεί να υποστεί επεξεργασία από
τη συσκευή. Όλοι αυτοί οι παράγοντες θα πρέπει να εκτιμηθούν διεξοδικά κατά την
εκτίμηση της χωρητικότητας των δικτυακών συσκευών.